Samatya’yı Keşfetmek: ‘Cool’ Kültürel Çeşitliliğin arka yüzü

Samatya ‘kültürel çeşitliliğin’ tadını yaşatan mimarisi, meyhanesi, lokantasıyla ‘cool’ bir keşif alanıysa, Samatya’da Ermeni olmak gündelik hayatta şiddete maruz kalmak, her an şiddet tehtidi ile yaşamak demek. ‘Kaşiflerin’ cool Samatya’sı, buranın Ermeni sakinleri için hiç de öyle değil. ‘Kültürel çeşitlilik’ söylemin hedefi ve sınırları, sistematik ırkçı eylemler, ırkçı söylemler ve gündelik hayattaki şiddetle değil, belli bir sınıfa tüketim alanı yaratmakla ilişkili. ‘Dünden Bugüne Samatya’ başlığını ‘yeme-içme kültürü’ne indirgemenin sorunu:

Dünden Bugüne Samatya (Samatya’da Yeme-İçme Kültürü)

Samatya’daki Saldırıların Bağlantıları Araştırılmalı

Tanıkları Samatya’da 6-7 Eylülü Anlatıyor

http://bianet.org/bianet/azinliklar/124609-6-7-eylulde-doganlar-bugun-55-yasinda

‘Dünden bugüne Samatya’ için:

Samatya’da yaşananların anlamı- Markar Esayan

Ne kadar ‘chaos’ o kadar ‘cool’

2005 yılında İstanbul’da geçekleştirilen UIA İstanbul Dünya Mimarlık Kongre’sine gelen dünya çapında tanınmış mimarlar arasında İstanbul’daki gündelik hayata ‘kaos’ deme eğilimi esmiş, kimisi bunu nasıl çözmek gerektiğine kafa yorarken aradan bazı sesler İstanbul’un kaosuyla başbaşa bırakılması gerektiğini savunmuştu. İstanbul’a yakıştırılan bu kaos söylemi, şehrin gündelik yaşamını otantikleştirerek geliştirilen diğer tahayyüllerden çok farklı bir yere gitmezken, bir yandan da ‘cool İstanbul’ söylemini pekiştiriyor; kent pazarlama taktiği olarak piyasada yerini buluyor. İşte hem kentin sosyal ve ekonomik sorunlarına yaklaşamayan, hem de turizme yönelik bir cazibe söylemi olmaktan ileri gitmeyen bu ‘İstanbul=Kaos’ mottosuna yeni bir örnek:

‘They call it chaos, we call it home’